
- Biorąc pod uwagę, że sieci społecznościowe i inne serwisy internetowe zrzeszają różne osoby, grupy wiekowe i społeczności z całego świata, w internecie zawsze mogą pojawić się niepokojące treści. Ludzie nie zawsze tak samo zapatrują się na to, co jest niepokojące lub obraźliwe, ale niektóre rodzaje treści są znane z tego, że uderzają w dzieci.
- W sieci najmłodsi mogą trafić na niepokojące treści zawierające wulgaryzmy, mowę nienawiści, przemoc, okrucieństwo wobec zwierząt lub treści o charakterze seksualnym. Treści te mogą pojawić się jako rozrywka (np. zdjęcia/klipy z programów telewizyjnych, filmy, muzyka lub gry wideo), być dziełem użytkowników (treści zapisane/stworzone i udostępnione przez innych użytkowników) lub pochodzić z innych mediów (np. reportaż o wojnie/konflikcie lub impreza charytatywna podkreślająca problem maltretowania zwierząt).
- W sieci publikowane i udostępniane mogą być również treści nielegalne: mogą one być szokujące dla dzieci, ale również naruszać regulamin serwisu oraz obowiązujące przepisy. Często zawierają one drastyczne treści opisujące krzywdę fizyczną, przedstawiające śmierć czy zdjęcia/wideo nadużyć na dzieciach.

Rady:
- W zależności od doświadczeń uczniów i ich sposobu korzystania z internetu, możecie porozmawiać o niektórych rodzajach szokujących treści. Dzieci mogą opowiedzieć o treściach, na które nie powinny trafiać w sieci, zwłaszcza mowie nienawiści, treściach opisujących okrucieństwo wobec zwierząt lub przemoc wobec dzieci. Dzieciom może bardzo przydać się rozmowa o tego rodzaju opiniach i o tym, co zrobić, by chronić siebie i innych.
- O ile ochrona dzieci przed szokującymi i nielegalnymi treściami internetowymi jest ważna, o tyle praktycznie niemożliwe jest zagwarantowanie, że nigdy nie zobaczą w sieci nic niepokojącego. Konieczna jest zatem rozmowa z uczniami o tym, co zrobić, gdy trafią na coś, co je niepokoi lub wytrąca z równowagi. Strategie mogą różnić się w zależności od dziecka.
- Możesz zachęcić najmłodszych do znalezienia sposobu na wyłączenie ekranu urządzenia (lub jego odwrócenie), by nie patrzyć na wyświetlane treści, a następnie do natychmiastowego powiadomienia rodziców, opiekunów lub innego zaufanego dorosłego. Poinformowana osoba dorosła będzie mogła wejść na urządzenie, by zobaczyć treść, podjąć konieczne działanie, by nie wyświetliła się ponownie i porozmawiać z dzieckiem o tym, co zobaczyło. Następnie może odpowiedzieć na jego pytania i pocieszyć je.
- W przypadku starszych dzieci, można powierzyć im radzenie sobie z niepokojącymi treściami poprzez znalezienie zestawu narzędzi zgłaszania w używanych przez nie aplikacjach i grach. Będą miały również możliwość zgłoszenia treści, a zespół danego serwisu będzie mógł zainterweniować, by je usunąć. Zawsze zachęcaj uczniów do powiedzenia zaufanemu dorosłemu o czymś, co ich zmartwiło, tak by rodzic, opiekun lub inny zaufany dorosły mógł udzielić im wsparcia i pocieszyć ich lub poszukać dodatkowej pomocy, jeżeli jest taka potrzeba.
- Regularnie rozmawiaj z uczniami o tym, co widzą w sieci, czego w niej doświadczają i jak się z tym czują. Jeżeli często doświadczają czegoś, co ich niepokoi lub martwi w danej aplikacji lub sieci, możecie wspólnie poszukać alternatywy zapewniającej bardziej pozytywne doświadczenia.