- Cybeprześladowanie może przybierać różne postaci. Mogą to być niemiłe lub raniące wiadomości udostępniane w grze lub aplikacji, nieuprzejme uwagi w reakcji na czyjąś publikację w sieci społecznościowej lub stworzenie czy udostępnienie treści w sieci społecznościowej w celu nękania kogoś, pognębienia go lub zaszkodzenia jego wizerunkowi. Inną formą prześladowania jest zawłaszczenie czyjejś tożsamości, ponieważ może to celowo wykluczyć daną osobę z internetowych grup lub spotkań. Sieci społecznościowe mogą służyć szybkiemu rozprzestrzenianiu plotek i pogłosek w celu pognębienia osoby, której dotyczą. Prześladowaniem może być również modyfikacja i manipulacja zdjęć lub wideo.
- Prześladowanie dotyka często i celowo tę samą osobę, mając na celu nękanie lub pognębienie jej.
- W wielu przypadkach cyberprześladowanie nie jest samo w sobie przestępstwem. Prześladowca może jednak naruszyć swoim zachowaniem szereg przepisów prawa dotyczących pogróżek, napastowania i prześladowania oraz złośliwych/krzywdzących wiadomości.
- Cyberprześladowcy działają z bardzo różnych pobudek. W niektórych przypadkach anonimowość internetu utrudnia rozpoznanie lub pociągnięcie do odpowiedzialności prześladowców. Jednak w wiele napastliwych zachowań zaangażowana jest osoba znana ofierze, a nie ktoś zupełnie obcy.
- Dla innych prześladowanie jest sposobem na zdobycie uwagi. Niektórzy prześladowcy uważają swoje zachowanie za „grę”. Mogą również atakować osobę, która ich zdaniem na to zasługuje. Zdarza się również, że prześladowcy zachowują się w ten sposób, ponieważ sami padli ofiarą prześladowań: dzięki temu mogą przerzucić swoje problemy na kogoś innego.
- Cyberprześladowanie może źle wpływać na emocjonalny, umysłowy i fizyczny stan dziecka. Może pociągać za sobą utratę wiary w siebie, niepokój, strach i przygnębienie. Niektóre dzieci mogą z tego powodu unikać sytuacji towarzyskich i kontaktów z przyjaciółmi, rodziną i rówieśnikami. U innych może to wywołać poważniejsze zaburzenia, takie jak depresja czy zachowania autodestrukcyjne.
Rady:
- Naucz dzieci skutecznego reagowania, gdy ktoś je prześladuje lub gdy są świadkami prześladowania. Zachęć je do systematycznego zgłaszania użytkownika lub użytkowników, blokowania/wyciszania ich, ale również do zapisywania wiadomości i innych treści czy robienia zrzutów ekranu, by zachować dowody prześladowania. Przede wszystkim w przypadku prześladowania muszą zawsze i jak najszybciej powiedzieć o nim zaufanemu dorosłemu.
- Przypomnij uczniom, że zemsta jako reakcja na cyberprześladowanie tylko pogarsza sprawę. Prześladowca zachowuje się w taki sposób, by wywołać pożądaną reakcję, tj. przygnębić lub zdenerwować swoją ofiarę. Brak odwetu nie oznacza zignorowania zachowania. Zachęć uczniów do reagowania w sposób pozytywny.
- Porozmawiaj z uczniami o tym, jak ważne jest aktywne działanie, zamiast biernej obserwacji, gdy są świadkami prześladowania. Omówcie przeszkody uniemożliwiające udzielenie pomocy prześladowanej osobie – mogą przybrać postać presji ze strony kolegów, obawy stania się ofiarą prześladowcy lub oczekiwania, że zareaguje ktoś inny. Przypomnij im, że nawet najmniejsze pozytywne działanie, takie jak wysłanie wspierającej wiadomości prześladowanej osobie, odgrywa kluczową rolę w dążeniu do poprawy sytuacji.
- Jeżeli obawiasz się, że któreś z dzieci jest prześladowane przez innych użytkowników internetu, zawsze postępuj zgodnie z obowiązującymi w Twojej szkole procedurami polityki ochrony dziecka.