- Cybeprześladowanie może przybierać różne postaci. Mogą to być niemiłe lub raniące wiadomości udostępniane w grze lub aplikacji, nieuprzejme uwagi w reakcji na czyjąś publikację w sieci społecznościowej lub stworzenie czy udostępnienie treści w sieci społecznościowej w celu nękania kogoś, pognębienia go lub zaszkodzenia jego wizerunkowi. Inną formą prześladowania jest zawłaszczenie czyjejś tożsamości, ponieważ może to celowo wykluczyć daną osobę z internetowych grup lub spotkań. Sieci społecznościowe mogą służyć szybkiemu rozprzestrzenianiu plotek i pogłosek w celu pognębienia osoby, której dotyczą. Prześladowaniem może być również modyfikacja i manipulacja zdjęć lub wideo.
- Prześladowanie dotyka często i celowo tę samą osobę, mając na celu nękanie lub pognębienie jej.
- W wielu przypadkach cyberprześladowanie nie jest samo w sobie przestępstwem. Prześladowca może jednak naruszyć swoim zachowaniem szereg przepisów prawa dotyczących pogróżek, napastowania i prześladowania oraz złośliwych/krzywdzących wiadomości.
- Cyberprześladowcy działają z bardzo różnych pobudek. W niektórych przypadkach anonimowość internetu utrudnia rozpoznanie lub pociągnięcie do odpowiedzialności prześladowców. Jednak w wiele napastliwych zachowań zaangażowana jest osoba znana ofierze, a nie ktoś zupełnie obcy.
- Dla innych prześladowanie jest sposobem na zdobycie uwagi. Niektórzy prześladowcy uważają swoje zachowanie za „grę”. Mogą również atakować osobę, która ich zdaniem na to zasługuje. Zdarza się również, że prześladowcy zachowują się w ten sposób, ponieważ sami padli ofiarą prześladowań: dzięki temu mogą przerzucić swoje problemy na kogoś innego.
- Cyberprześladowanie może źle wpływać na emocjonalny, umysłowy i fizyczny stan dziecka. Może pociągać za sobą utratę wiary w siebie, niepokój, strach i przygnębienie. Niektóre dzieci mogą z tego powodu unikać sytuacji towarzyskich i kontaktów z przyjaciółmi, rodziną i rówieśnikami. U innych może to wywołać poważniejsze zaburzenia, takie jak depresja czy zachowania autodestrukcyjne.
Rady:
- Pomóż dziecku lepiej reagować, gdy staje się celem lub świadkiem prześladowania. Zachęć je, by zawsze zgłaszało użytkownika lub użytkowników, blokowało/wyciszało ich, ale również, by zapisywało wiadomości i inne treści lub robiło zrzuty ekranu, aby zachować dowody. Przede wszystkim w przypadku prześladowania dziecko powinno zawsze i jak najszybciej zwrócić się do zaufanego dorosłego.
- Przypomnij dziecku, że zemsta w reakcji na cyberprześladowanie tylko pogarsza sprawę. Prześladowca zachowuje się tak, a nie inaczej, by sprowokować pożądaną reakcję, czyli zdenerwować lub rozgniewać ofiarę. Każda reakcja zachęci go do kontynuowania. Brak zemsty nie oznacza zignorowania zachowania. Zachęć dziecko, by reagowało w pozytywny sposób.
- Porozmawiaj z dzieckiem o tym, jak ważne jest przyjęcie aktywnej roli zamiast obserwowania, jeśli jest świadkiem prześladowania. Dziecko może bać się opowiedzieć o prześladowaniu lub zgłosić je w obawie, że samo stanie się ofiarą. Możesz je uspokoić, wyjaśniając, że narzędzia zgłaszania w sieciach społecznościowych zapewniają mu anonimowość (prześladowca nie będzie wiedział, kto go zgłosił) i pytając je, jak czułoby się, gdyby prześladowca napastował je, a nie inną osobę.
- Poszukaj z dzieckiem narzędzia zgłaszania w jego ulubionych aplikacjach i grach, by wiedziało, jak zgłaszać wszystkie przypadki cyberprześladowania.
- Biorąc pod uwagę, że scenariusze prześladowania mogą okazać się złożone, serwisy internetowe na ogół nie usuwają zgłoszonej treści, jeżeli nie rozumieją jej kontekstu. W takim przypadku można zwrócić się o pomoc do Telefonu dla Rodziców i Nauczycieli w Sprawie Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100.
- Jeżeli obawiasz się, że Twoje dziecko pada ofiarą prześladowania albo prześladuje innych w sieci, zwróć się o pomoc i radę np. do szkoły dziecka, organizacji wspierającej młodzież lub Telefonu dla Rodziców i Nauczycieli w Sprawie Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100. Jeżeli uważasz, że dane napastliwe zachowanie narusza prawo, należy je zgłosić lokalnym organom ścigania.